Het hoe

In mijn vorige bericht ging ik in op het waarom. Eigenlijk ben ik daar nog lang niet over uitgesproken :-), want er zijn een heleboel meer "daaroms"  dan ik heb genoemd. Maar naar aanleiding van een lezersvraag eerst maar even een uitstapje naar het hoe. Hoe pas je je eetpatroon aan? Of liever gezegd, hoe heb ik dat gedaan? En hoe ziet dat er dan uit? Ik ben niet erg van ik-zal-het-mezelf-eens-makkelijk-maken, en ook niet van halve maatregelen. Dus ik ging er cold turkey vol in, op een mooie dag in augustus. Aanvankelijk volgens het Paleo- / oergondisch-principe (WAT?? om kort te gaan: eten als een oermens, namelijk pure en onbewerkte voedingsmiddelen (die je zelf natuurlijk wel bewerkt tot iets lekkers)), later met toevoeging van een aantal voedingsmiddelen die niet per se Paleo waren, en op dit moment terug naar een heel strikte versie van Paleo: het Auto Immuun Protocol (AIP). In een later blog kom ik uitgebreid terug op wat de principes van deze eet- en leefstijl zijn en welke ik al dan niet toepas en waarom. 
Maar, terug naar mijn sprong in het diepe. Die begon goed, want ik bleek op dag 1 niet eens een ontbijt te kunnen maken dat aan de "regels" voldeed. Dus na dochterlief afgezet te hebben bij de spelweek, eerst maar eens naar de supermarkt getogen (met een lijstje, dat dan weer wel). Dat ontbijt, dat bleef wel de lastigste maaltijd van de dag. Iedereen met kinderen weet wel hoe een gemiddelde ochtend verloopt en hoeveel tijd je hebt om zelf een ontbijtje weg te werken (tenzij je een half uur eerder opstaat dan de kinderen, wat in mijn geval volstrekt niet haalbaar is gelet op een slaapgebrek van drie jaar waarbij ieder (half) uurtje slaap belangrijker is dan wat-ook-ter-wereld). Ik heb een tijdje geleefd op fruit met een zelfgemaakte notenmuesli; snel en erg lekker maar vulde voor geen meter. Dus kon ik om 9.00 u, na het wegbrengen van kind 1 en 2, nog een keer ontbijten. Smoothies heb ik geprobeerd als ontbijt, maar daar werd ik erg misselijk van op de nuchtere maag. Ook geen fijne manier om je ochtend te beginnen. Uiteindelijk kwam ik uit bij havermoutpap. Dat leek een heel fijne oplossing nadat ik eraan gewend was (en ja ik heb er echt aan moeten wennen, aan de smaak, maar ik zag echt geen andere oplossing) en het lekker begon te vinden (ja echt!!! maar dan wel met appels, rozijnen en kaneel erdoor ;-) ); het vult supergoed en je kunt er echt een aantal uren op vooruit. In het AIP is helaas geen plaats voor havermout en ook niet voor de amandelmelk waarmee ik het klaarmaakte. Dus moest het ontbijt wederom aangepast: ik eet nu een pap van banaan, kokosmelk, appel,  wat gedroogd fruit en kaneel die op zich heel lekker is, maar net niet genoeg vult. Ik ben dus weer op zoek naar een alternatief...maar voor de time being is het oke. 
Lunch was een minder ingrijpende aanpassing. Goed, geen brood meer, maar er waren voldoende aantrekkelijke alternatieven in de vorm van soep, salades, omeletten, lekker opgebakken leftovers van het avondeten, of een snel bij elkaar in de pan gebakken mix van kip met groenten, al dan niet nog vergezeld van een smoothie. Dat kwam dus wel goed en is nog steeds prima (alhoewel inmiddels geen omeletten meer want geen plaats voor ei in het AIP). Het enige ding was dat het nogal wat minder snel klaar te maken is dan een lunch die uit boterhammen bestaat. Meestal bereid ik voor de tussen-de-middag-spits de lunch zover mogelijk voor, zodat ik met de kids samen kan eten. Lukt dat niet, dan stel ik mijn eigen lunch uit tot nadat de oudste weer naar school is. 
En dan het avondeten...dat was ook even wennen. Geen aardappelen, rijst en pasta's meer. En geen potjes pakjes en zakjes meer. Voor iemand wier avondmaaltijden vrijwel uitsluitend uit potjes, pakjes en zakjes bestonden, aangevuld met aardappelen, rijst of pasta, best een grote omschakeling ;-). Het kwam vooral neer op veel recepten verzamelen. Die zijn er plenty op het web, dus uiteindelijk heb ik daar redelijk snel mijn weg in gevonden. Aardappelen vervang ik door zoete aardappelen (die wel zo heten, maar geen aardappel zijn), rijst eten we af en toe en pasta eet ik zelf niet meer, maar zo nu en dan maak ik voor de rest van de familie op verzoek een lekkere pan pasta. Ook voor het avondeten gold overigens dat het nogal wat minder snel op tafel staat als je alles vers moet snijden en bereiden. Maar ook dat wende en aangezien we nu eigenlijk ook echt veel lekkerder en gevarieerder eten, was die concessie graag gedaan ;-).
Oh ja, en voor de lekkere trek tussendoor was daar fruit, zelfgebakken amandelcake, zelfgebakken koekjes,  rijstwafels of pure chocola (78 of 80 % cacao). Was, want het meeste (alles excl. het fruit eigenlijk) is helaas niet meer onder het regime van het AIP (dat was even afkicken, ja. Vooral van de chocola ;-)).
Valt mee toch? Na het eerste begin, want alle begin is moeilijk, went het redelijk snel. Al is het soms nog steeds lastig als ik de kinderen sta te voorzien van heerlijk geroosterde boterhammetjes. Maar ik weet waar ik het voor doe, dat scheelt.
Oh ja, en hoe het in mijn sociale leven past? Tsja, geen koekjes meer bij de koffie of thee, maar daar is nog wel overheen te komen ;-). Eigenlijk ondervind ik er geen hinder van. De restaurants waar ik tot op heden ben geweest, weten prima rekening te houden met glutenvrij. Want daar houd ik altijd aan vast. Voor de rest....wil ik ook gewoon lekker leven. En voor alles is een uitzondering, toch...?