Een kindje met voedselallergieën

Tussen neus en lippen door heb ik al een paar keer laten vallen dat onze kleine man een aantal voedselallergieën heeft. Als baby was het al een onrustig kereltje. Had vreselijk last van krampjes, slechte ontlasting (vaak diarree), extreem droge en gevoelige huid, huilde veel, sliep slecht. Toen hij groter werd, werd hij een erg slechte eter, klaagde regelmatig over buikpijn, was veel verkouden, had gevoelige luchtwegen (regelmatig infecties en benauwd), was snel uit zijn doen en bleef een zeer slechte slaper. Deels is het zijn karakter: hij leeft voor 200%. Wil alles doen en meemaken, stort zich overal ten volle in, vindt alles leuk, heeft alles in de gaten, beleeft alles zeer intens. En dat wreekt zich dan ook 's nachts. Want al dat alles moet verwerkt in dat kleine bolletje. De combinatie van lichamelijke en geestelijke onrust bij hem zorgde voor evenzoveel onrust bij ons: uren, dagen, weken, maanden aan slaaptekort, om nog maar niet te spreken van de zorgen die je je maakt als je het gevoel hebt dat er "iets" niet goed zit. In het reguliere circuit kwamen we niet verder. Als baby is hij door een kinderarts nagekeken naar aanleiding van zijn darmklachten. Uit het onderzoek bleek dat zijn buik erg onrustig was, maar reden voor verder onderzoek was er niet. Ook later had hij onvoldoende klachten om door het consultatiebureau of de huisarts doorverwezen te worden. Hij groeide immers goed. En buikpijn, dat heeft de beste wel eens. Slecht eten? Tsja, lastige leeftijd. Een verband met de luchtwegklachten? Nee, hoe kwam ik erbij! Het hoort gewoon bij het ventje en ach, hij groeit er vast overheen. Daar hoopten wij ook op, tot ik me meer ging verdiepen in voeding en gezondheid. En ik er meer en meer van overtuigd raakte dat zijn klachten allemaal samenhingen en de oorzaak in zijn darmpjes moest zitten...

Ik dacht in eerste instantie aan gluten (waarover ik al eens deze blogpost schreef) en we lieten hem een aantal weken glutenvrij eten. Zijn buikpijn werd minder en ontlasting werd beter, maar het wonder waarop we hadden gehoopt bleef uit. Uiteindelijk besloot ik hem te laten testen door mijn mesoloog. Meten is weten, niet waar ;-)? Een mesoloog kijkt vanuit verschillende invalshoeken wat het probleem is en hoe het opgelost kan worden. De mesoloog kan meten waar het probleem zit in het lichaam middels electro fysiologische diagnostiek: het (pijnloos) meten van een groot aantal punten op de huid die in verbinding staan met organen. Als een orgaan niet goed werkt, wordt een afwijkende waarde gemeten. Dat is een indicatie voor het feit dat er iets niet goed zit. Dat de darmen van de kleine man niet in orde waren, bleek al snel. Tot mijn verrassing kwam er meer uit deze test dan alleen een glutenallergie: hij bleek ook lactose-intolerant te zijn en een hevige appelallergie te hebben. Verder heeft hij mijn gevoeligheid voor nachtschades geërfd, maar omdat die bij hem niet een heel groot probleem leken en hij die toch niet in heel grote hoeveelheden binnenkrijgt, besloten we te focussen op de gluten, lactose en appel. De mesoloog schreef ook nog wat supplementen voor om zijn darmpjes te ondersteunen bij het herstel, want die hadden al aardig geleden onder de blootstelling aan allergenen.

We gingen dus van de ene op de andere dag glutenvrij, lactosevrij en appelvrij (want tja, ik hou nu eenmaal niet van half werk ;-)). Het ging nog verrassend soepel: kleine man nam "want het is niet goed voor je buikje" serieus en maakte bizar weinig problemen van zijn aangepaste dieet. Recalcitrante momenten daargelaten, want het is heus wel eens moeilijk om je grote zus wel die lekkere pizza te zien eten… Het was in den beginne voor mij wel even een zoektocht, vooral naar appelvrije producten. Kijk voor de grap maar eens op een paar etiketten: appel blijkt een hele solide basis voor de meeste limonades, vruchtenmixen en zelfs veel snoep. Ze verstoppen het graag onder de naam "pectine", wat nou precies de allergene stof is in appel. Lactose en gluten zijn haast nog makkelijker op te sporen op een etiket. Maar goed, we kregen het door, we probeerden uit, en we vonden producten die kleine man graag at en die we dus als vervanging konden inzetten. Al mijn bakpogingen ten spijt: Paleo brood kan de kleine man maar matig waarderen. Uiteindelijk vonden we in het glutenvrije Genius bruinbrood van AH wat we zochten. Crackers heeft de AH tegenwoordig trouwens ook in het glutenvrije assortiment, evenals pasta. Van appel schakelden we over op banaan en af en toe een mandarijntje en we vonden een limonadesiroop zonder appeltjes.

En toen geschiedde het wonder waarop we hoopten: kleine man staakte zijn weigeringen om te avondeten. Van de ene op de andere dag wilde hij ineens wel eten 's avonds. Wilde proeven, nam een aantal happen. Hoezee, hoera, de vlag uit! Ik vermoed dat hij al die tijd teveel last van zijn darmpjes heeft gehad en daarom niet kon of durfde te eten, en na het verdwijnen van de buikpijn ineens wel durfde. En niet alleen het eten verbeterde, ook met slapen maakte hij goede vorderingen. Hij ging regelmatiger doorslapen en sliep rustiger. Fijn, want daarmee maakte hij ook ons en zijn kleine zus niet langer wakker 's nachts. Al is die kleine zus nog een verhaal apart, maar daarover een andere keer meer ;-). En hoe meer tijd verstreek, hoe beter de kleine man ging slapen. Hoewel we bij spannende gebeurtenissen nog steeds merken dat hij die 's nachts verwerkt, slaapt hij nu de meeste nachten gewoon rustig en lekker door. Fijn voor hem, fijn voor ons!

Praktisch is het natuurlijk wel een dingetje, die allergieën. Zo bevatte de standaard limonade die ze schonken op de peuterspeelzaal, appel. En veel traktaties mocht hij natuurlijk ook niet meer eten. Op visite, naar een feestje, dagje uit; bij alles moet je rekening houden met wat-niet-mag. Daar moest ik wel even in komen; in het begin vergat ik nog wel eens iets voor hem mee te nemen :-s... Uiteindelijk heb ik bij de peuterspeelzaal een fles limonade neergezet die hij wel mocht en een bakje met lekkers voor het geval dat hij een traktatie niet zou mogen. Dat bakje ging toen hij 4 werd mee naar school en het werkt prima. Als school uit is, zorg ik dat ik altijd een flesje drinken en wat lekkers bij me heb dat hij kan meenemen naar een speelafspraakje. Bij feestjes en uitjes gaat er standaard een trommeltje voor de kleine man mee. En voor vrijwel alle extraatjes die zich zo voordoen, vonden we een alternatief dat hij wel kon eten. Een nieuwe, spannende categorie zijn de activiteiten-op-school. Binnenkort de Koningsspelen...mèt ontbijt inclusief glutenvrij brood, zei de juf. Voor de zekerheid heb ik me opgegeven als hulpouder ;-); ik ben benieuwd.

Uiteindelijk ging de hele omschakeling naar gluten-, lactose- en appelvrij nog aardig soepel. Het allerfijnste is dat de kleine man nu klachtenvrij door het leven gaat, goed slaapt en dus energie heeft voor al die leuke nieuwe en spannende dingen die zich voordoen in een kleuterleven. Nu nog zijn voedselrepertoire wat zien uit te breiden...hij heeft zo z'n voorkeuren, maar dat lijkt me vrij normaal voor een kleuter ;-). Kwestie van lange adem, kleine stapjes, telkens iets toevoegen en…we'll get there!